Wat is verslaving?

 

Velen van ons zijn op zoek naar verdoving én verlossing.

Waarom kiezen we bepaalde dingen om verslaafd aan te zijn? We zijn bang om te voelen, bang om bij onszelf na te gaan waar het werkelijk om gaat en dus blijven we de verlossing buiten onszelf zoeken in plaats van in onszelf?

 

Verslaving komt voort uit bio-psychosociale aspecten in de ontwikkeling van ziektes, net zoals ook de rol die psychologisch traumatische gebeurtenissen en stress hierin hebben.
wij stimuleren dan ook relatievorming en sociale verbondenheid als nodige middelen. Tevens werken we samen aan ontwikkeling van zelfcompassie.

 

Is het je weleens opgevallen dat veel situaties je emotioneel raken?

 

Je voelt je eenzaam
.Je hebt geen levensdoel of plezier in dingen
.Je voelt je niet gezien of gehoord
.Je bent snel boos of geïrriteerd.
Je kunt slecht kritiek verdragen
.Je denkt het zelf altijd beter te weten. Je voelt je vaak achtergesteld of niet belangrijk genoeg.
Eventuele andere patronen en blokkades waar je last van hebt.

 

 

Deze emotionele gevoelens kunnen we deels begrijpen vanuit de doorwerking van onze jeugdervaringen naar het nu. De ervaring nu lijkt op de ervaring van toen, en dat maakt de situatie nu juist zo beladen! De ervaring nu maakt een wond van vroeger wakker maar is het incident nu eigenlijk wel zo erg?

 

Bovenstaande situaties ontstaan ook wanneer er geen sprake is van klassieke traumatische gebeurtenissen (zoals seksueel misbruik) tijdens de jeugd. Er kan ook sprake zijn van oude pijnlijke gebeurtenissen. Het littekenweefsel van een innerlijke psychische wond, maakt je minder flexibel en het verhardt en verstart. Anders gezegd: De kleine jij reageert op dezelfde manier als toen. Inmiddels ben je nu de volwassene jij en is het mogelijk met de juiste begeleiding en verschillende helings-methodieken zoals o.a. het ontwikkelen van zelfcompassie.